زمین شناسی مهندسی- شناخت کانی ها
- admin
- زمین شناسی مهندسی, محتواهای آموزشی
سنگ ها و کانیها
تمامی مواد غیر ارگانیک سازنده ی سیاره ی زمین از کانیها ساخته شده است.
اساس صنعت و تکنولوژی انسانهای روی زمین بر پایه ی خواص کانی ها استوار است.
بیش از 3500 نوع کانی در زمین شناسایی شده است. اکثریت کانیها در چند گروه دسته بندی میشوند که عبارتند از:
سیلیکاتها، اکسیدها، سولفیدها، سولفاتها، هالیدها، کربناتها و عناصر خالص.
سیلیکاتها فراوان ترین نوع کانیها هستند (%95 پوسته ی زمین)
کربناتها دومین گروه کانیهای فراوان در پوسته هستند.
اکسیدها نیز در رده ی سوم اهمیت و فراوانی قرار دارند.
فراوانی عناصر موجود در پوسته ی زمین از دیدگاه اتمی
پوسته ی زمین یک بسته ی بهم فشرده از آنیونهای (اتم با بار منفی) اکسیژن (O-2) است که کاتیونهای (اتم با بار مثبت) فلزی را در بر گرفته است البته با حضور غالب کاتیونهای شبه فلز سیلیکون (Si+4).اکسیژن آنیون حاکم در اکثر کانیهای موجود در طبیعت است. از نظر وزنی اکسیژن %46 وزن پوستهی زمین را تشکیل داده است ولی از نظر حجمی %94 آن را تشکیل میدهد زیرا اتمهای آنیونها عموماً بزرگتر از کاتیونها هستند.
کانیهای سیلیکاته از پیوند کاتیونهای Si+4 با آنیونهای O-2 بدست میآیند. (فلدسپارها فراوان ترین نوع کانیها در پوسته ی زمین بوده و کوارتز نیز از نظر فراوانی در رده ی دوم قرار دارد)
اکسیدها کانیهایی مشتمل از کاتیونهای فلزی بوده که به آنیونهای اکسیژن پیوند خورده اند همانند هماتیت (Fe2O3) یا مگنتیت (Fe3O4).
در سولفیدها کاتیونهای فلزی با آنیونهای سولفید (S-2) پیوند خورده و کانیهایی مثل پیریت (FeS2) یا گالن (PbS2) تشکیل میشوند.
سولفاتها کانیهایی هستند که در آنها کاتیونهای فلزی با سولفات (SO4-2) پیوند برقرار میکنند مثل: باریت (BaSo4) یا انیدریت (CaSo4*2H2O) که اگر کمی حرارت داده شود آب آن بخار شده و ژیپسوم (CaSo4) (یا همان گچ) تولید میشود.
کانیها
تعریف کانیها:
- به صورت طبیعی وجود دارند
- غیر آلی
- جامد
- ترکیب شیمیایی مشخصی دارند
- ساختار بلوری منظم و مشخصی دارند
تعریف سنگ:
تجمعی از کانیها به صورت جامد
برخی مواد دیگری نیز بر روی زمین وجود دارند که تمامی خواص کانیها از قبیل:
تشکیل طبیعی،جامد،غیر ارگانیک بودن را دارا هستند ولی دارای شکل و ساختار مولکولی مشخصی نبوده و همچنین ترکیب شیمیایی آنها نیز از نظر تعداد عناصر تشکیل دهنده متغیر است.این مواد را شبه کانی (Mineraloid) می نامند.
کانی سیلیکاتة اُپال (SiO2*nH2O) و همچنین کانیهای اُبسیدین (شیشهی آتشفشانی) (70%SiO2+Mgo+Fe3O4+…) و پومیس (یا سنگ پا) از جمله شبه کانیها هستند.
ترکیب کانیها
•عناصر
اجزاء اصلی سازنده کانیها،بیشتر از 100 عنصر شناسایی شده است که 92 تا از آنها در طبیعت وجود دارند.
•اتمها
کوچکترین ذرات تشکیل دهنده ی مواد.
پیوندهای شیمیایی
بسیاری از خواص فیزیکی و شیمیایی بلورها به پیوندهای بین اتمی و بین مولکولی موجود در ساختار بلورها بستگی دارد.دو واژه ی کانی و بلور اگرچه از نظر شیمیایی هر دو به یک ترکیب از مواد اشاره دارند اما در واقع با یکدیگر تفاوت دارند. کانی کربنات کلسیم (CaCo3) میتواند به دو شکل بلورین کلسیت و آراگونیت با خواص متفاوت نمود پیدا کند. ساختار بلورین تعریف دقیقتری از خواص کانیها ارائه میدهد. بلورها در واقع بیانگر ساختارهای مختلف در کانیهایی با ترکیب شیمیایی یکسان هستند. به عنوان مثال ترکیب شیمیایی گرافیت و الماس کاملاً مشابه یکدیگر است در حالی که این دو خواص فیزیکی بسیار متفاومتی با یکدیگر دارند. بنابراین از بلورها برای معرفی انواع پیوندهای بین اتمی و بین مولکولی تشکیل دهندهی کانیها استفاده میشود. در طبیعت پیوندهای شیمیایی مختلفی وجود دارد اما چهار نوع اصلی آنها عبارتند از:
پیوند فلزی، پیوند یونی، پیوند کووالانسی و پیوندهای پسماند.
پیوند فلزی یا الکترونی
الکترونهای والانس عناصر فلزی بر خلاف موادی از قبیل سرامیک یا مواد پلیمری، چندان مقید به هسته های خاصی نبوده و در حال تبادل بین اتمها هستند که همین تبادل سریع الکترون موجب پیدایش پیوند فلزی میشود. در فلزات، تغییرات در انرژی پیوندی کم است به طوری که یک اتم منفرد در طول آرایه ی مسطح سایر اتمها حرکت کرده و اتمها مقید به داشتن جایگاه و یا زاویه ی پیوندی مشخص نسبت به سایر اتمها نیستند. بلورهایی که با پیوندهای فلزی تشکیل شدهاند بسیار متقارن و دارای سختی کم تا متوسط بوده، چکش خوار، شکل پذیر و رسانای حرارت و الکتریسیته هستند و فقط در اسید حل میشوند.
پیوند کوالانسی:
در این نوع پیوند، تعداد دو یا چند اتم از عناصر غیر فلزی (یونهای با بار مساوی) یک جفت الکترون را به اشتراک میگذارند به طوری که یک هشتتایی پایدار تشکیل میشود. به عنوان مثال یک اتم هیدروژن میتواند با یک اتم هیدروژن دیگر یا با یک اتم فلورین یا کلورین پیوند برقرار کند زیرا تمامی اینها تعداد الکترون والانس یکسانی دارند (چه مثبت یا منفی). برخی از اتمهای منفرد نیز وجود دارند که به اندازهی کافی الکترون داشته و میتوانند این الکترونها را بین چند اتم به اشتراک گذاشته و گروهی از اتمهای متصل به هم را تشکیل دهند. اکسیژن و سولفور دو پیوند کوالانسی دارند. نیتروژن سه تا، کربن و سیلیکون نیز میتوانند چهار پیوند داشته باشند. جدا کردن پیوندهای کوالانسی نیازمند انرژی بسیار زیادی بوده و این انرژی میتواند اتمها را کاملاً بخار کرده یا از هم جدا کند. در جامدات کوالانسی، پیوندها زاویه ی مخصوص خود را دارند. پیوند اتم کربن با کربن به عنوان یک پیوند کوالانسی میتواند یک آرایه ی سه بعدی تشکیل دهد. علت سختی و شکنندگی الماس نیز همین است که در این آرایش طول و زاویه ی پیوندها کاملاً مشخص و ثابت است. کانیهای گروه سولفاید مثال خوبی از این نوع پیوند هستند. مولکولها با این نوع پیوند در مایعات قطبی به راحتی حل نمیشوند، دمای ذوب و سختی بالایی داشته، رسانای ضعیف دما و الکتریسیته بوده و بلورهای حاصله تقارن کمی دارند.
پیوند یونی:
پیوندی که بین کاتیونها و آنیونها برقرار است. عناصر فلزی به کمک نیروی الکترواستاتیک بین یونهای مثبت فلزی به عناصر غیر فلزی با بار منفی پیوند میخورند. جایی که والانس یونهای مثبت و منفی یکسان است، تعدادی مساوی از این باندها قرار دارد. در غیر این صورت، به عنوان مثال اگر مقدار بار مثبت بیشتر از بار منفی باشد، با توجه به فضای موجود بین یونها چندین یون منفی یک یون مثبت را احاطه خواهند کرد (توجه: کاتیون ها معمولاً کوچکتر از آنیون ها هستند).پیوندهای یونی بسیار محکم هستند. اگرچه نیروی الکتریکی جهت دار نبوده و در همه ی اطراف وارد میشوند ولی آنها تنها اندکی بیشتر از پیوندهای کوالانسی میتوانند جابجایی خطی و زاویه ای داشته باشند. بلورهای تشکیل شده با این نوع پیوند قابلیت انحلال آسان در سیالات با مولکولهای قطبی مثل آب را دارند. بلورهای این پیوند تقارن مناسبی داشته، همچنین دارای دانسیته و سختی متوسط هستند. رسانای ضعیفی برای حرارت و الکتریسیته بوده و دمای ذوب بالا دارند. همانند پیوند کوالانسی، این نوع پیوند نیز باتوجه به انطباق شبکه پیوند بین دو سطح از مواد یونی میتواند اتصالهای خیلی قوی یا ضعیف بین سطوح تماس ایجاد کند.
پیوندهای بین اتمی میتواند به صورت ترکیبی کوالانسی و یونی باشد. مقدار و سهم پیوندهای یونی و کوالانت در یک مولکول را میتوان با استفاده از اختلاف الکترونگاتیویته بین اتمها تعیین کرد. در اتمهایی با الکترونگاتیویته ی یکسان پیوندها تماماً از نوع کوالانت است. به عنوان مثال الماس %100 دارای پیوند کوالانسی است. SiC دارای %90 پیوند کوالانسی و %10 پیوند یونی است. به همین ترتیب Si3N4 %75 و SiO2 %50 کوالانسی هستند.
پیوندهای پسماند:
پیوند پسماندپیوند هیدروژنی:
پیوند پسماندپیوند واندروالسی:
کانیهای سنگ ساز
- حدود 3500 کانی در زمین وجود دارد اما تعداد محدودی از آنها بخش عمدهای از سنگها را تشکیل دادهاند.
- بعضی از سنگها از یک کانی تشکیل یافته اند: سنگ آهک.
- بیشتر سنگها از چندین کانی تشکیل شدهاند: گرانیت.
عمده کانیهای سنگ ساز معمول به دو گروه تقسیم میشوند:
سیلیکاتها (Silicates)
غیر سیلیکاتها (Non-Silicates)
سیلیکاتها:
کانی های سیلیکاته بیش از 90 درصد پوسته ی زمین را تشکیل داده اند.ترکیب اصلی کانی های سیلیکاته شامل چهاروجهی سیلیسیوم-اکسیژن است به طوری که یک اتم سیلیکون توسط چهار اتم اکسیژن در اطراف با پیوند قوی کوالانسی احاطه شده است.این چهار وجهی دارای بار است زیرا اتم سیلیکون دارای الکترون والانس +4 است یعنی میتواند با چهار اتم دیگر پیوند بر قرار کند. هر اکسیژن هم دارای الکتورن والانس -2 است. بنابراین تتراهدرون SiO4 دارای بار -4 است.به همین دلیل این تتراهدرن می تواند با سایر تتراهدرن ها یا با کاتیون ها پیوند برقرار کند.
از آنجایی که تتراهدرن یا چهاروجهی ها همگی بار منفی دارند، همدیگر را دفع میکنند. پس چطور باید با هم پیوند برقرار کنند؟ساده ترین راه بر قراری پیوند بین اینها، استفاده از سایر کاتیون ها (یون های دارای بار مثبت) است.قدرت پیوند یونی کمتر از پیوند کوالانسی است.به جای کاتیون آهن، سایر کاتیون ها هم امکان برقراری این پیوند دار دارند مثل کاتیون منیزیم. بعلاوه حتی چند کاتیون، مثلاً آهن و منیزیم با هم نیز میتوانند این پیوند را ایجاد کنند. این دقیقاً همان پیوند مولکولی کانی اولیوین است.
کانی اولیوینOlivine:
در اولیوین تتراهدرن های سیلیکات با کمک کاتیون های آهن و منیزیم به هم پیوند یونی برقرار کرده اند و فرمول مولکولی آن به صورت زیر است:
SiO4(Mg, Fe)2
ساختار و گروههای کانیهای سیلیکاته
چهاروجهیهای منفرد می توانند با به اشتراک گذاشتن اکسیژنها، خودشان به همدیگر متصل شده و ساختارهای مختلفی را ایجاد میکنند.
سیلیکاتهای تک زنجیره ای(Single Chain):
هر تتراهدرن یا چهاروجهی یک اتم اکسیژن خود را با تتراهدرن مجاور به صورت پیوند کوالانسی به اشتراک گذاشته است.بدین ترتیب ساختار تک زنجیره ای ایجاد می شود.زنجیره های ایجاد شده دارای بار منفی هستند، بنابراین همدیگر را دفع خواهند کرد.بنابراین برای اینکه بین زنجیره ها پیوند برقرار شود، بایست کاتیون ها وارد عمل شوند و بین زنجیره ها پیوند یونی بر قرار کنند.پیوند یونی ضعیف تر از پیوند کوالانسی بوده و شکست در امتداد این پیوند اتفاق می افتد.
یکی از کانی های دارای ساختار زنجیره ای پیروکسین است.کاتیون های موجود در ساختار پیروکسین، اغلب حاوی آهن است و به همین دلیل کانی پیروکسین تیره، سخت و سنگین است.یک کانی پیروکسین که بسیار فر اوان است، آگات (Augite) نام دارد.
کانی آگات(Augite):
به طور وفور در سنگ بازالت یافت می شود.فرمول مولکولی نسبتاً پیچیده ای هم دارد.اما نکته ی قابل توجه آن است که گاهی اتم آلومینیوم (Al) می تواند جانشین سیلیسیوم (Si) شود.
(Ca,Na)(Mg,Fe,Al,Ti)(Si,Al)2O6
سیلیکاتهای دو زنجیره ای:
در این ساختار، هر زنجیره اتم اکسیژن کناری خود را با زنجیره ی مجاور به صورت پیوند کوالانسی به اشتراک گذاشته است.بدین ترتیب ساختار دو زنجیره ای ایجاد می شود و طبیعتاً زنجیره های ایجاد شده دارای بار منفی هستند، بنابراین همدیگر را دفع خواهند کرد.بنابراین برای اینکه بین زنجیره ها پیوند برقرار شود، بایست کاتیون ها وارد عمل شوند و بین زنجیره ها پیوند یونی بر قرار کنند.پیوند یونی ضعیف تر از پیوند کوالانسی بوده و شکست در امتداد این پیوند اتفاق می افتد.یکی از کانی های دارای ساختار دو زنجیره ای آمفیبول ها هستند و مثال فراوان آن کانی هورنبلند است.
کانی هورنبلند(hornblende):
هورنبلند یک کانی اینوسیلیکات با فرمول مولکولی پیچیده است که به طور وفور در سنگ گرانیت وجود دارد.(کانی های سیاه رنگ موجود در گرانیت)
(Ca, Na)2–3(Mg, Fe, Al)₅(Al, Si)₈O₂₂(OH, F)₂
سیلیکاتهای ورقه ای:
در این ساختار، زنجیره ها اتم اکسیژن کناری خود را با زنجیرهای مجاور به صورت پیوند کوالانسی به اشتراک گذاشته است.بدین ترتیب ساختار ورقه ای ایجاد می شود و طبیعتاً ورقه های ایجاد شده دارای بار منفی هستند، بنابراین همدیگر را دفع خواهند کرد.
میکا ها یک مثال خوب از سیلیکات های ورقه ای هستند.
رس ها هم جزء سیلیکات های ورقه ای هستند که حاصل هوازدگی سنگ های آذرین هستند و البته مثل میکا نیستند که ورقه های آنها به آسانی دیده شود بلکه ورقه ها در ابعاد میکروسکوپیک هستند. از آنجایی که ورقه های سیلیکاته دارای بار منفی هستند، بنابراین مولوکول های قطبی آب را از سر مثبت به خود جذب می کنند.
کانی های میکا(Micas)
کانی های گروه میکا از روی َرخ قاعدهای کامل خود به آسانی قابل تشخیص هستند.در سنگ های آذرین فراوان وجود دارند.
رئوس مطالب این آموزش:
- بند اول
- بند دوم